14.06.2012
Δήξε μου τον φίλο σου
Εντιμότατοι φίλοι μου.
Δέχομαι με ιδιέτερη χαρά και προφόντα σοντισφατσιόνε την μεγάλη τιμή του καρίσσιμο Τζώρτζιο να με ανασύρει από το χρονοντούλαπο ντελλα Στόρια, κι έκκολο νάμαι πάλι εδώ σε τούτο το ζεστό ανγκολίνο ντελ τσιμπερσπάτσιο, για να μοιραστώ μαζί σας τις μεγάλες στιγμές και συνγκινήσεις του Έουρο 2012 Ουκραΐνα-Πολόνια, και να σας εξηγώ με κάθε λεπτομέρεια την στρατετζία και την τάττικα του κομμισσάριο τέκνικο ιταλιάνο Τσέζαρε Πραντέλλι.
Καταλαβαίνετε βέβαια καλά πως από την ούλτιμα βόλτα που ήμασταν μαζί τα πράγματα έχουν αλλάξει ραντικαλμέντε. Γιατί εσείς, δυστυχώς επτωχεύσατε, και προσπέσατε στην Καντσελλιέρα Μέρκελ για βοήθεια, κι αυτή βέβαια σας έχει κάνει τη ζωή μπιτσυκλέττα.

Κι εγώ με τη σειρά μου έζησα το δικό μου φαλλιμέντο περσονάλε, και δεν είμαι πια εκείνο το mostro di fortezza και φόβητρο κάθε αββερσάριου που τούττι εσείς τόσο αγαπήσατε, μα σολαμέντε ένας ξωμάχος της μπάλλας και μια curiosità των γηπέδων, όπως ο Μασσίστας και ο Κουταλιανός. Και πρόσφατα αποχαιρέτησα με δάκρυα στα μάτια το Μιλανέλλο, και είπα στη γυναίκα μου και τα παιδιά μου, θα σας πάρω να φύγουμε σ´άλλη γη σ´άλλα μέρη, που κανέναν δεν ξέρουμε και κανείς πια δεν μας ξέρει.
Έτσι λοιπόν δεν σας στέλνω την ανταπόκριζη μέσα από τ´αποδυτήρια της σκουάντρα ατσούρα, μα από την αναπαυτική πολτρόνα σαλονιού στην πατρική μου κάζα Γκατούζο, όπου προχτές και πάλι παρεβρέθηκα για να δει η μαμά τα εγγόνια της κι όλοι οι άλλοι την γκιγκαντέσκα παρτίτα Ιτάλια κόντρο Σπάνια. Κι όπου φυσικά όσα χρόνια κι αν περάσαν κάποια πράγματα δεν άλλαξαν, όπως ότι ο Πατέρας τσακώνεται διαρκώς με τον τσίο Κορνέλιο, και ανεβάζει μετά πίεζη, και η μαμά ανχώνεται. Με μόνη ντιφφερέντσα πως με τα όσα συννταρακτικα σας έχουνε συμβεί η πάρλα τους έχει πια συχνά να κάνει με την όμορφη πατρίδα σας, την Μπέλλα Γκρέτσια.