Κάρι αμίτσι, κάρο Τζώρτζιο.

Ξέρω καλά ότι στις δύο προηγούμενες εβδομάδες που μας πέρασαν εσείς όλοι είχατε στο μιαλό σας σολτάντο τη δοξασμένη νατσιονάλε ντι Γκρέτσια. Σίγουρα θελήσατε να την ιπποστηρίξετε πιστά και απερήσπαστα για να καταφέρει το κάτι καλύτερο δυνατών, και για να ξαναεπαναλάβει τα όσα θαυμαστά που σας χάρισε στο τριονφάλε Έουρο ντούε μίλα κουάττρο. Λυπάμαι ονεσταμέντε που τα πράγματα ήρθαν κοζί ανάποδα, κι απογοητέφτηκα κι εγώ όπως κι όλοι μας από το μόντουλο τάττικο του Ώτο Ρεχάνγκελ, και την αίκβαση της μεγάλης αυτής προσπάθειας. Και καταλαβαίνω καλά πως μόλα ταύτα που σηνέβησαν δε σας περίσσεψε χρόνος να σκεφθείτε εμένα τον παλιό φίλο σας που ονομάζωμαι Ρίνο Γκατούζο, κι έτσι δεν σας έλειψα καθόλου.

Όμως για κακή σας τύχη εσείς μου λείψατε αφάνταστα, και τώρα να ΄μαι πάλι εγώ εδώ πέρα. (more…)

Μια ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητα της Αμερικής είναι η κυριαρχία κάποιων τομέων οικονομικής δραστηριότητας σε συγκεκριμένα μεγάλα αστικά/περιαστιακά κέντρα. Για παράδειγμα στη Νέα Υόρκη ο χρηματοοικονομικός τομέας είναι αυτός που δίνει τον τόνο στην οικονομία και την επαγγελματική κουλτούρα της πόλης. Αντίστοιχα, στη Washington είναι τα λόμπυ και στα περίχωρά της η αμυντική βιομηχανία, στο Houston είναι η βιομηχανία υδρογονανθράκων, στο Λος Άντζελες η βιομηχανία του θεάματος, στο Λας Βέγκας ο τζόγος, και στο San Francisco Bay Area η βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας. Απ’όσο έχω καταλάβει μόνο το Σικάγο και η Βοστώνη έχουν σχετική ισοκατανομή ανάμεσα στις διάφορες δραστηριότητες με μικρό προβάδισμα ίσως στα χρηματοοικονομικά στο Σικάγο και στην τεχνολογία στη Βοστώνη.

Το αποτέλεσμα είναι ότι δημιουργείται ένα κλίμα ιδιάζουσας εσωστρέφειας καθώς όλοι (*) προσλαμβάνουν την επικαιρότητα αλλά και την ίδια την πορεία της χώρας αν όχι και του κόσμου όλου μέσα από τα φίλτρα που είναι χρήσιμα στην αντίστοιχη βιομηχανία. Έτσι στη Washington όλα γίνονται αντιληπτά με όρους δημόσιας πολιτικής, στο Houston τα πάντα συνδέονται με το πετρέλαιο, στη Νέα Υόρκη με τις αγορές, στο Λος Άντζελες με το box office και την τηλεθέαση, και στο bay area με την τεχνολογία και την καινοτομία.

Χάρη στη δουλειά μου τον τελευταίο καιρό έχω την ευκαιρία να επισκέπτομαι πολύ τακτικά την Κοιλάδα και να έρχομαι σε άμεση επαφή με την κουλτούρα της την οποία έχω πια τη δυνατότητα να την παρατηρώ από μια σκοπιά διαφορετική εκείνης του μόνιμου κατοίκου της. Τα 5 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε που έφυγα, σε συνδυασμό με την πολύ διαφορετική εμπειρία που προσφέρουν το Σικάγο και η μητροπολιτική περιοχή της πρωτεύουσας κάνουν αυτά τα ταξίδια εξαιρετικά διασκεδαστικές και ευχάριστες εμπειρίες.

Κατά τη γνώμη μου η μοναδικότητα της Κοιλάδας σε σχέση με τις άλλες περιοχές που ανέφερα έγκειται στο συνδυασμό μιας καθαρά αμερικάνικης can-do συμπεριφοράς και ενός έντονου ιδεαλισμού για τη σημασία της τεχνολογικής καινοτομίας στην ανθρώπινη ιστορία. Φυσικά, κάτω απ’αυτά τα δύο υφέρπει μια ιδιαίτερη μορφή της καπιταλιστικής απληστίας: στο τέλος κάθε προσωπικού τούνελ, πέρα από μερόνυχτα σκληρής δουλειάς και αμέτρητων απορρίψεων και αποτυχιών φέγγει το φάσμα του “συμβάντος ρευστότητας“, εκείνη η λευκή νύχτα που στο ξημέρωμά της θα φέρει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Και πάλι, αυτή η επιτυχία αν και αντικειμενικά μετρήσιμη, δεν είναι παρά ένα ορόσημο, συνήθως εφαλτήριο για άλλη μια πορεία προς το επόμενο “επόμενο πράγμα”. Άλλωστε στην Κοιλάδα η ταχύτητα απόσβεσης των επιτυχιών είναι ταχύτατη: το κασέ σου είναι ανάλογο του πλήθους των επιτυχιών, αλλά κυρίως αντιστρόφως ανάλογο με το χρόνο που μεσολάβησε από την τελευταία σου κατάκτηση.
(more…)

Amici miei.

Το βράδυ της περασμένης Τρίτης εγώ και οι συνμπαίκτες μου δώσαμε μια μεγάλη μάχη ενάντια στη φορμαρισμένη Άρσεναλ. Είμαι στη δυσάρεστη θέση να σας ανακυνώσω πως δυστυχώς αυτή τη φορά δεν τα καταφέραμε. Γιατί παρά τη συγκλονιστική συμπαράστασή σας οι τζόβανοι λοντινέζι ντι Αρσένιο Βενγκέρ ήταν ασυνγκράτητοι και μας ξεπουππούλιασαν, κι έτσι δίκαια αποκλυστήκαμε από το Τσάνπιονς Λήνγκ και τη συνέχεια του σπουδαίου αυτού θεσμού. Και όπως βέβαια μπορείτε να ιπποθέσετε η ίττα ήταν ιδιετέρος επόδινη, κι εγώ έχασα τον ύπνο μου και βυθίστηκα σε δίνη μοναξιάς και οτσεάνο ντι μαλινκολία ινσουφφεράμπιλε. (more…)

Ναι, ναι, Σούπερ Ντούπερ Τρίτη, σήμερα, προκριματικοί σε 24 πολιτείες. Οι Ρεπουμπλικάνοι περιμένουν τη στέψη του ΜακΚέιν, και οι Δημοκρατικοί ετοιμάζονται για θρίλερ. Η κούρσα έχει κλείσει δραματικά, χάρη πιθανότατα στην επιστροφή της Όπρα, το αντίο του Έντουαρντς (του οποίου τον αντίκτυπο προέβλεψα με θαυμαστή ακρίβεια κατά πώς φαίνεται =), τα διαφημιστικό blitz, το secret gig της Μαρία Σράιβερ, το νάζι της Σκάρλετ, την ευλογία του Κάμελοτ, το Χάρι και τη Λουίζ, και τη χτεσινή συναυλία των Grateful Dead στο Σαν Φραν.*

Ή γιατί ο Μπαράκ Ομπάμα είναι ο πιο γαμάτος υποψήφιος που έχει εμφανιστεί στο αμερικανικό πολιτικό στερέωμα εδώ και καμιά σαρανταριά χρόνια — θα σας γελάσω.

Οι πολιτικοί τζάνκι έχουν στολίσει τους τοίχους τους με τα συγκεντρωτικά δημοσκοπήσεων του Pollster, έχουν απλώσει τους χάρτες και τα στρατιωτάκια του risk και μετράνε εκλέκτορες, κλπ. Μπούρδες, methinks. Όλο το παιχνίδι θα γίνει στην Καλιφόρνια. Αν ο Μπαράκ κάνει την έκπληξη και κερδίσει τη λαϊκή ψήφο, θα είναι πολύ κοντά στο χρίσμα: συμβολισμός, media spin, ενθουσιασμός, λεφτά.

Αν χάσει, πιάνουμε τους χάρτες. Αν η συνολική διαφορά υπέρ της Χίλαρι στους εκλέκτορες είναι μικρή, η μάχη θα τραβήξει μέχρι το Μάρτιο τουλάχιστον. Αν είναι μεγάλη, θα αρχίσουν οι πιέσεις στον Ομπάμα να αποσυρθεί, ώστε οι Dems να μη μένουν ακυβέρνητοι την ώρα που το Straight Talk Express θα οργώνει την ήπειρο, κηρύττοντας το όραμα του διαρκούς, πλην τίμιου, πολέμου.

Τα λεφτά μου μένουν για την ώρα στους larger-than-life Κλίντονες. Το μυαλό μου στον μεγαλειώδη μέσο αμερικανό ψηφοφόρο του φθινοπώρου του 2004 και στη μυωπία των liberals. Η καρδιά μου εδώ.

 
* Θα εμπλουτιστεί με συνδέσμους κατά τη διάρκεια της μέρας

Στις 23/5 το Stanford φιλοξένησε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα events της ελληνικής κοινότητας του Silicon Valley. Πήραν μέρος επιτυχημένοι επιχειρηματίες της περιοχής, στέλεχος εταιρείας venture capital (VC) και o καθηγητής Χρήστος Κοζυράκης σε ρόλο συντονιστή.

Η συζήτηση ξεκίνησε με τον Δρ. Βασίλη Μακιό του HTCI , ο οποίος, μέσω ηχογραφημένου μηνύματος, μίλησε για την προσπάθεια του HTCI και κάλεσε τους Έλληνες μηχανικούς να γυρίσουν στην Ελλάδα και να βοηθήσουν τη νέα αυτή πρωτοβουλία. (more…)

Γεια σας και πάλι από εμένα τον φίλο σας που ονομάζωμαι Ρίνο Γκατούζο!

Είμαι φελιτσίσσιμο και ήρθα και πάλι να σας χεραιτήσω στα ιστιωλόγια μπλονγκ και στο τσιμπερνοσπάτσιο, γιατί προχτές το βράδυ κερδήσαμε την Τσέλτικ και πετύχαμε την κουαλιφικατσιόνε α ι κουάρτι ντι Τσάνπιονς Λήνγκ! Και ήταν πολλή δύσκολη παρτίτα, γιατί όπως ξέρετε οι σκοτσέζι είναι ράτσα σκληροτράχειλοι. Και ο πορτιέρο πόλλακο Μπόρουτς έκανε μεγάλες απεκρούσεις και ακρομπατσίε σπεττακολάρι, αλλά χάρη στην πηστή συμπαράστασή σας τα καταφέραμε, και έτσι ο Κακά μας λίτροσε στον πρώτο τέμπο σουπλεμεντάρε! (more…)

Γιάσας.

Είμαι ο Ρίνο όπου αν θα θυμάστε με είχατε γνωρήσει πρωχθές σε αυτό εδώ το μπλονγκ και αυτήν εδώ την ιστιωσελίδα. Κι εγώ φυσικά δεν σας ξέχασα, γιαυτό όταν πήγαμε στα αποδητύρια μετά την παρτίτα τριομφάλε με τους τεντέσκους και όλοι χόρεβαν και πέζανε μπουγέλο και ούρλιαζαν και λέγανε, απόψε μάθαν όλος ο κόσμος ποιοι είμαστε, εγώ ούρλιαξα και είπα, όχι όλος ο κόσμος γιατί κάποιος κόσμος ήδη μάθανε πρωχθές που με γνώρησαν σε ένα μπλονγκ! (more…)

Ονομάζωμαι Τζεννάρο Γκατούσο.

Οι φίλοι μου με φωνάζουν Ρίνο, αλλά δεν έχω πολλούς φίλους. Γιαυτό λοιπόν ήρθα κι εγώ σε αυτό εδώ το μπλονγκ και αυτήν εδώ την ιστιωσελίδα, γιατί ο Αντρέα μου εξίγησε ότι τα μπλονγκ και οι ιστιωσελίδες είναι κάτι καλό όπου όλοι μπορούμε να γνωρίσουμε όλους αυτούς που δεν ξέραμε και όταν όλοι θα γνωριζόμαστε με όλους αυτούς που δεν μας ήξεραν ο κόσμος θα δει το ένα καλήτερο αύριο. Κι εγώ συνφόνησα γιατί αύριο είναι ο σεμιφινάλε με την Τζερμάνια και θέλω πολύ να έρθει το ένα καλήτερο αύριο. (more…)