Η ευθύνη βαραίνει το δικαστικό μας σύστημα, που δεν προστατεύει αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη. Αυτό θα αλλάξει…
Θα έρθει η ώρα που οι υπεύθυνοι θα λογοδοτήσουν για τη συμπεριφορά τους…
(Tom DeLay, House Maj. Leader)

Η Τέρι Σκιάβο, η κυρία που πλημμύρισε τις τελευταίες μέρες το mediascape με το τρομακτικό της χαμόγελο, είναι εδώ και λίγες ώρες μάρτυρας για την υστερική υποκρισία που αυτοαποκαλείται “κουλτούρα της ζωής.” Αυτήν που εδώ και δύο εβδομάδες δαιμονοποιεί το διαχωρισμό των εξουσιών που απάλλαξε τον κυβερνήτη Τζεμπ Μπους από την ηθική υποχρέωση να στείλει την πολιτειακή φρουρά στο νοσοκομείο. Αυτήν που υπαγορεύει την πλατφόρμα του νέου ρεπουμπλικανικού κόμματος. Αυτήν της οποίας τη ρητορική δυστυχώς ασπάστηκαν και κάποιοι πιο λογικοί άνθρωποι τις τελευταίες μέρες – άνθρωποι που δεν είδαν διαφορά ανάμεσα στον ηθικό ιρασιοναλισμό που αντιτίθεται, ας πούμε, στην ευγονική και τον υστερικό ιρασιοναλισμό που αμφισβητεί το δικαίωμα στην αξιοπρεπή έξοδο.

Είναι όμως μάρτυρας και για τους υπόλοιπους θεατές της συμφοράς της – εμάς που μπορούμε πλέον χωρίς δισταγμούς και αναβολές να κάνουμε αυτό που εκείνη είχε αμελήσει. (more…)

Τώρα. Στη Σαγκάη.

Το άρθρο του c|net λέει ότι στην Κίνα δεν υπάρχουν ακόμη νόμοι που καθορίζουν τα περί ιδιοκτησίας εικονικών όπλων. Και ρωτάω: υπάρχουν δηλαδή αλλού;
(more…)

ξεκινάει αύριο. Τρίτη, 29 Μαρτίου του 2005, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ θα ακούσει τις εισαγωγικές πρωτολογίες για την υπόθεση MGM vs. Grokster. Τον περασμένο Αύγουστο το ομοσπονδιακό εφετείο έκρινε ότι αυτοί που γράφουν και διανέμουν/πωλούν κώδικα για P2P δίκτυα δεν είναι υπεύθυνοι για τις παραβιάσεις της νομοθεσίας του copyright στις οποίες τυχόν προβαίνουν οι χρήστες του εν λόγω κώδικα.

Τα κινηματογραφικά στούντιο και όλος ο συρφετός που εδώ και 30 τουλάχιστον χρόνια συνάδει για τον περιορισμό των δικαιωμάτων των καταναλωτών έφτασε ξανά στην ανώτατη δικαστική αρχή ζητώντας ουσιαστικά την ανατροπή της απόφασης του 1984 η οποία επέτρεπε στη Sony να συνεχίσει τη διάθεση video-recorders στην αγορά και αναγνώριζε το δικαίωμα των καταναλωτών στην εγγραφή εκπομπών και αναπαραγωγή τους σε χρόνο δικής τους επιλογής.

Μιλάω δε για «προτελευταία» μάχη γιατί στοιχηματίζω ότι το ΑΔ θα επικυρώσει την ορθότητα των αποφάσεων των κατώτερων δικαστηρίων και το τσίρκο του Valenti θα μετακομίσει σ’εναν άλλο λόφο της Washington DC, όπου θα έχει το ευήκοον ους γνωστών εξωνημένων congresspeople. Η ελπίδα μου για κείνη τη μάχη ακουμπά στις βαθιές τσέπες της εγχώριας βιομηχανίας τεχνολογίας. Και τότε θα δούμε προς τα που γέρνει η προτίμηση γερουσιαστών τε και αντιπροσώπων: στο copyright που περιφρουρεί το liberal/decadent Holywood ή στο τεχνολογικό πλεονέκτημα των ΗΠΑ που προασπίζεται η βιομηχανία της υψηλής τεχνολογίας; (more…)

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανακουφιστικό και παρήγορο για έναν ταλαίπωρο υποψήφιο διδάχτορα απ’ το να ακούει ατάκες του στυλ “originality is highly overrated.” Όταν μάλιστα τυχαίνει να παρακολουθήσει και ολόκληρη διάλεξη πάνω στο θέμα, το φιξ μπορεί να τον κρατήσει όρθιο για μέρες. Κάτι τέτοιο ήταν το αποψινό φρενήρες πολυμεσικό κολάζ του Paul Miller, κατά κόσμον DJ Spooky, That Subliminal Kid, στο Σαν Φρανσίσκο.
 
Η κεντρική ιδέα της “διάλεξης” – την οποία αναπτύσσει και στο Rhythm Science – ήταν ότι στα σύνορα της χιπ-χοπ και της ηλεκτρονικής μουσικής ανθίζει η πρώτη avant-garde του 21ου αιώνα. (more…)

Αντιγράφω τη σούμα του σχετικού άρθρου στην προχθεσινή Καθημερινή, όπως δημοσιεύτηκε σε γνωστό φόρουμ άθεων συνωμοτών της αλλοδαπής:

…πρόκειται να ιδρυθούν τέσσερα Εκκλησιαστικά Πανεπιστήμια με πολλά προγράμματα σπουδών το καθένα…
…έχει μάλιστα προβλεφθεί στα δεινά δημοσιοοικονομικά μας πενταπλάσια εν σχέσει και αναλογικά προς τα κρατικά πανεπιστήμια πίστωση…
…προβλέπεται Διορισμένο Επταμελές «Ανώτατο Επιστημονικό Συμβούλιο» από τρεις Kαθηγητές, τρεις Ιεράρχες (:ανώτατοι Επιστήμονες;) και Πρόεδρο ισόβιο τον Αρχιεπίσκοπο (ανώτατος αρχιεπιστήμονας)…
…η επιλογή των φοιτητών δεν εντάσσεται στο πανελλήνιο σύστημα εξετάσεων, αλλά στηρίζεται πρωτίστως σε αδιαφανείς μη ελεγχόμενες ακαδημαϊκώς διαδικασίες (συστατικές επιστολές ιεραρχών, συνεντεύξεις ενώπιον και ιεραρχών)…
…όσω αυτοί κοπιάζουν για Εθνικό Διάλογο Παιδείας, κάποιοι ιεροκρυφίως νομοσχεδιάζουν τέσσερα Πανεπιστήμια…

Την ώρα που κάποιοι Έλληνες παλεύουν να διασώσουν τους σύγχρονους μύθους τους (λέμε τώρα) και κάποιοι Αμερικανοί ετοιμάζονται να γκρεμίσουν τους δικούς τους, η πρώτη εικόνα που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα εξομολόγηση ήταν η φανταστική τροπαιοθήκη ενός Ντικ Πάουντ on steroids: 19 χρυσά, 24 αργυρά, 2 Nόμπελ, 4 Nέμπιουλα, 3 Mπούκερ.
 
Γιατί αλήθεια βάζουμε για τους αθλητές τον πήχυ ψηλότερα απ’ ότι για οποιονδήποτε άλλο; Γιατί κανείς δεν αποκάλεσε ποτέ τον Μπάροους, τον Aldous Huxley, το Χέντριξ ή τον Philip K. Dick απατεώνες;