Φανταστικά ξεκίνησε η βδομάδα για τους big entertainment pimps. To SCOTUS δέχτηκε ότι οι κατασκευαστές/πάροχοι P2P δικτύων έχουν δευτερεύουσα ευθύνη για τη συναλλαγή copyrighted έργων μέσω των συγκεκριμένων δικτύων.

Όπως σωστά ειπώθηκε στα σχόλια, δεν έχουμε την ακύρωση της απόφασης για το Betamax (που επιτρέπει την παραγωγή συσκευών που μπορεί να χρησιμοποιηθούν και για καταστρατήγηση της νομοθεσίας του copyright από τους κατόχους τους) αλλά όταν οι RIAA/MPAA θα ξαναπάνε στο δικαστήριο το όποιο Grokster θα αρκεί να αποδείξουν ότι πρόθεση του εναγομένου ήταν η [κερδοφορία από τη] χρήση της τεχνολογίας για παράνομη διακίνηση copyrighted υλικού.
(more…)

Τι μας λέει μια ιστορία της μπλογκόσφαιρας που αρχίζει κάπως έτσι;

Και τι να έγιναν όλοι εκείνοι οι ψευδεπώνυμοι τρομοκράτες του pastoral, που θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ήταν οι πραγματικοί εφευρέτες του Web; Ο Steadman, life-logger στα σκοτάδια. Η Ann O’ Tate, mega-blogger. Η φοβερή Polly Esther τηλεκριτικός στο Salon. Έχει και μπλογκ. Όπως κι ο Ambrose Beers – κατά κόσμον Chris Bray -, που ξεκαλοκαιριάζει στο Ιράκ(!). Τον αλήστου μνήμης Alan Kornheiser όμως, ποιός θα τον ξεθάψει;

Ο Matt Sharkey γράφει την ιστορία του θρυλικού Suck.com [via MF]

(μια αναδημοσίευση, λίγη γκρίνια, και υπερβολικές φήμες για τον επικείμενο θάνατο του monitor)

*

Μας κούρασαν και οι ποιητικοί τρόποι, τα μεγαλεία του τόπου, η ρητορεία. Μας κούρασε και το μεταμοντέρνο παρόν μας, αυτή η διαρκής αναζήτηση λίγης λάμψης πάνω στα καπνισμένα ερείπια. Μας επέτρεψε τουλάχιστον αυτός ο συγχυσμένος καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια, έστω λειψά και μισοτελειωμένα. Είναι κι αυτό μια πρόοδος, ένα μικρό βήμα προς μια κοινωνία πιο ανοιχτή, λιγότερο ανελεύθερη. Θα το εκμεταλλευτούμε.

Ένα σεμνό μανιφέστο. (more…)