Τις τελευταίες εβδομάδες με την αναμπουμπούλα περί τα εργασιακά στην Ελλάδα και τη δημοσιογραφική κάλυψή της από την πιο “knee-jerk liberal” εφημερίδα της χώρας (με την έννοια ότι η άποψη της εν λόγω εφημερίδας δεν εμπίπτει – τουλάχιστον προφανώς – σε κάποια κομματική ατζέντα) σκέφτομαι πολύ συχνά κάποιες έννοιες και προσπαθώ να κατανοήσω αν οι αντιδράσεις σε επίπεδο συνδικαλιστικό ή κοινοβουλευτικό έχουν να αντιπροτείνουν ένα ρεαλιστικό μοντέλο σ’αυτό που προσπαθεί να επιβάλει το κόμμα του «μεσαίου χώρου» (τρομάρα τους και δικιά μας).
(more…)

Σήμερα πέτυχα κάποια στοιχεία για το πόσο πρόσφορο ήταν το επιχειρηματικό (θεσμικό) περιβάλλον παγκοσμίως και στην Ελλάδα για το έτος 2004. Το Doing Business από τον όμιλο της Παγκόσμιας Τράπεζας τα προσφέρει χωρίς χρέωση (για το 2005 όμως όχι). Εδώ η ανάλυσή τους για την κατάσταση στην Ελλάδα.
(more…)

Ας τελειώνουμε με απλουστεύσεις του στυλ “μπόμπες εσείς, μπόμπες κι αυτοί”. Ο φασισμός των αποκλεισμένων είναι πλέον συστημική νόσος του Παγκόσμιου Χωριού™. Οι πολιτικές λύσεις στη Μ. Ανατολή είναι απαραίτητες για τον περιορισμό του, όχι όμως και αρκετές για την εξάλειψή του.

Αξίζει να διαβάσετε το op-ed του Γάλλου πολιτικού επιστήμονα και μελετητή του σύγχρονου Ισλάμ, Olivier Roy, στους χτεσινούς NY Times. Πολύ ενδιαφέρον και το σχετικό review essay του Mahmood Mamdani, συγγραφέα του πολύ δυνατού Good Muslim, Bad Muslim.