Με καθυστέρηση μερικών μηνών γίνονται σταδιακά προσβάσιμες ομιλίες/παρουσιάσεις του TED 2006 που διεξήχθη στο Monterey της Καλιφόρνια τον Φεβρουάριο… Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες βρήκα τις ομιλίες των Nicholas Negroponte για το OLPC πρότζεκτ και Jeff Han για την έρευνα πάνω σε HCI και ιδιαίτερα σε multi-touch interaction.

Each year, TED hosts some of the world’s most fascinating people: Trusted voices and convention-breaking mavericks, icons and geniuses. The talks they deliver have had had such a great impact, we thought they deserved a wider audience. So now […] we’re sharing some of the most remarkable TED talks with the world at large. Each week, we’ll release a new talk, in audio and video, to download or watch online. For best effect, plan to listen to at least three, start to finish. They have a cumulative effect…

Εμπνευστείτε!

Η ήττα του “βαρώνου” Τζο Λίμπερμαν στον χτεσινό προκριματικό του Connecticut για τη Γερουσία δεν έχει την πολιτική σημασία που της αποδίδεται απ’ τη μεγαλύτερη μερίδα της αριστερής αμερικανικής μπλογκόσφαιρας. Δεν πρόκειται για θρίαμβο της προοδευτικής συνιστώσας των Δημοκρατικών, ή των “internet politics”, αλλά για μια ακόμα επιβεβαίωση ότι ο πόλεμος στο Ιράκ είναι υπόθεση πολιτικά τελειωμένη.

Για τον “μετριοπαθή” Λίμπερμαν και την παρωδία διακομματικής συνεννόησης που πρεσβεύει, θα πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμα.

Το πρώτο Σ/Κ του νωθρού μήνα Αυγούστου είναι προ των πυλών οπότε είπα να φιλοδωρήσω το αναγνωστικό κοινό με ένα καλοκαιρινό ανάγνωσμα: (ουκ ολίγες) σκέψεις πάνω στο πιθανό μέλλον της φρουτοεταιρίας και των προϊόντων της. Η αφορμή για το 9σέλιδο παραλήρημα ήταν η κριτική αναδρομή σε ένα αντίστοιχο κείμενο που γράφτηκε το Γενάρη του 2002. Ό,τι ακολουθεί έχει δημοσιευτεί στο Macland (που είναι το καλύτερο Ελληνικό περιοδικό για Mac) και θα γίνει cross-posted και στην ιστοσελίδα του Helmug.

Apple Computer Inc., Υπάρχει ζωή μετά τα τριάντα;

Πριν από 4,5 χρόνια είχα γράψει για το σύλλογο Ελλήνων χρηστών Macintosh (HelMUG) δύο άρθρα που προσπαθούσαν να σκιαγραφήσουν αφενός τη θέση της Apple μέσα στην ευρύτερη βιομηχανία των προσωπικών υπολογιστών και αφετέρου να αναφερθούν σε στρατηγικές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην τόνωση του μεριδίου αγοράς της εταιρείας.

Συνοπτικά, είχα αναφερθεί στην αδυσώπητη πορεία της βιομηχανίας προς το commoditization του hardware, όπου δυνατότητες που κάποτε αποτελούσαν προνόμιο κατασκευαστών minicomputers και workstations προσφέρονται πια με υποπολλαπλάσιο κόστος από κατασκευαστές PC και όπου η διαφοροποίηση σε επίπεδο διαμόρφωσης υλικού τείνει να εκλείψει αφήνοντας ως κύριο παράγοντα επιλογής την τιμή πώλησης. Επίσης είχα περιγράψει την παράταιρη θέση της Apple μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον και είχα ταυτοποιήσει τρεις τακτικές που πιθανόν να την έβγαζαν από την καθοδική περιδίνιση του μεριδίου αγοράς της: το ελκυστικό design, την έμφαση σε ένα ολοκληρωμένο πακέτο οικιακών εφαρμογών για μουσική, video και φωτογραφίες και τέλος τη στροφή προς ένα σύγχρονο, σχετικά «ανοιχτό» και σταθερό λειτουργικό σύστημα. Πρέπει να σημειώσω ότι ανάμεσα στις 4.500 λέξεις των δύο κειμένων δεν υπήρχε ούτε μια αναφορά στο iPod, που τότε είχε κλείσει 3 μήνες ζωής.

Η συνέχεια εδώ.

Και μιλώ βέβαια για το συνεχές αμάχου-μαχίμου, το οποίο προσλαμβάνεται από τις ιδεολογικά φορτισμένες πλευρές ως διακριτό αθώου-ενόχου. Χτες είδα το εξαιρετικά ενημερωτικό και ενδιαφέρον (τουλάχιστο για όσους είναι κοντά στο κάτω άκρο του συνεχούς άσχετου-σχετικού) ντοκιμαντέρ του David Baer “The Cult of the Suicide Bomber”. O D.Baer είναι πρώην πράκτορας της CIA και το πρόσωπο στο οποίο βασίστηκε ο χαρακτήρας του G.Clooney στην ταινία Syriana.
(more…)