Την ώρα που το Ιράκ βουλιάζει κι ο πελαγωμένος Τίου Αλ Μαλίκι τρέχει για το photo-op του Μπους στο Αμάν, η κουβέντα στη Ουάσιγκτον φλερτάρει ανοικτά με το μεγαλύτερο εφιάλτη των νεοσυντηρητικών: Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, περιφερειάρχης, ισότιμος συνομιλητής. Στο σημερινό New Yorker, ο Seymour Hersh περιγράφει το πολιτικό μπρα ντε φερ που παίζεται αυτές τις μέρες έξω απ’ το Οβάλ Γραφείο και το οποίο θα καθορίσει, εν πολλοίς, τη στάση της αμερικανικής κυβέρνησης απέναντι στο Ιράν.

Ο Αχμαντινετζάντ το διασκεδάζει υποθέτω. Λίγο πρέπει να τον απασχολεί αν το δώρο του θα είναι τα λουλούδια του Μπέικερ ή οι πύραυλοι του Τσέινι.

Αν εξακολουθείτε ν’ αναρωτιέστε τι καπνίζουν εκεί στο Λευκό Οίκο και αρνούνται πεισματικά να καταλάβουν ότι έχουν μπλέξει τη χώρα σε ένα νέο Βιετνάμ, μάλλον δεν έχετε πάρει χαμπάρι το εξόχως συμβολικό ταξίδι του πρέμιερ Μπους στην Ινδοκίνα. Στη σκιά της προτομής του Χο Τσι Μιν, στο Ανόι, ο Ντάμπγια εξήγησε χτες ότι όχι μόνο καταλαβαίνουν θαυμάσια, αλλά κι ότι ο πολεμικός σχεδιασμός τους υπαγορεύεται, εν πολλοίς, από έναν τρομακτικό ρεβιζιονισμό. Το Βιετνάμ χάθηκε, λέει η αμερικανική Δεξιά, όχι γιατί δεν μπορούσε ποτέ να κερδηθεί, όπως διδάσκονται εδώ και χρόνια τα παιδιά μας στους μαδρασάδες του αριστερισμού, αλλά γιατί η πολιτική ηγεσία της χώρας δείλιασε στην τελευταία στροφή του πολέμου. (more…)

James Ellroy, 5.11.06#I am a master of fiction. I am also the greatest crime writer who ever lived. I am to the crime novel in specific what Tolstoy is to the Russian novel and what Beethoven is to music.

Ξημερώνει μια από τις πιο κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις στις ΗΠΑ και τουλάχιστον ένας εκ των συντακτών του RT θα διαβεί το Ρουβικωνα και θα υποστηρίξει αναφανδόν τα γαϊδούρια: η καθαρή και ευρεία νίκη των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές και η επικράτησή τους τουλάχιστο στη Βουλή των Αντιπροσώπων, και γιατί όχι και στη Γερουσία ή/και στις Πολιτειακές κυβερνήσεις, είναι επικτακτική. (more…)