Διαβάζοντας για την ημερίδα για το blogging, την κοινωνία πολιτών και τις επερχόμενες εκλογές, που διοργάνωσε σήμερα στην Αθήνα ο Στάθης Χαϊκάλης, το μυαλό μου πήγε κατ’ ευθείαν σ’ αυτό εδώ.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Annenberg Political Fact Check είναι ένα ανεξάρτητο, μη κερδοσκοπικό πρότζεκτ ελέγχου πολιτικής ρητορικής. Ξεκίνησε στα μέσα του 2004, λίγους μήνες πριν τις τελευταίες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ και – χάρη εν μέρει και στο κύρος του UPenn Annenberg Public Policy Center που το στεγάζει – έγινε σύντομα απαραίτητος προορισμός για όσους θέλουν να δουν πέρα από το ατέλειωτο spin που χαρακτηρίζει τον αμερικανικό πολιτικό λόγο. Πολιτικές διαφημίσεις, τηλεοπτικές συνεντεύξεις και πάνελ, ομιλίες στο Κονγκρέσο και δηλώσεις του εκπροσώπου τύπου του Λ. Οίκου περνιούνται από κόσκινο. Οι ερευνητές του factcheck (νέοι δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί) κοιτάζουν επίσημες εκθέσεις, κάνουν τις απαραίτητες προσθαφαιρέσεις και αντιπαραβολές, ανατρέχουν σε παλιότερες δηλώσεις και ειδήσεις και κρίνουν κατά πόσο ευσταθούν ή πόσο παραπλανούν οι ισχυρισμοί αυτών που διεκδικούν την ψήφο των πολιτών cialisviagras.net.

Με δεδομένο ότι πρακτικά βρισκόμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο, σκεφτόμουν τι καλά που θα ‘ταν να είχαμε κι εμείς εδώ ένα τέτοιου τύπου αντίδοτο στον αναπόφευκτο κατακλυσμό soundbites, επιχειρημάτων εντυπωσιασμού, αμφιβόλου αξιοπιστίας στοιχείων που σπανίως ελέγχονται κλπ. Αν μπορούσε να στηθεί και να δουλέψει κάτι τέτοιο, θα ήταν τεράστιο κέρδος για όλους μας – πολιτικούς, δημοσιογράφους, bloggers, πολίτες.

Easier said than done, βέβαια. Πώς εξασφαλίζει μια τέτοια πρωτοβουλία τεκμήριο αντικειμενικότητας στην Ελλάδα; Αρκεί η στήριξη ενός πανεπιστημιακού τμήματος; Μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο αυτή την εποχή; Ή χτίζεται καλύτερα πάνω στην αλληλεπίδραση με τη δικτυακή κοινότητα; Πώς θα μπορέσει να καλύψει λειτουργικά έξοδα; Μπορεί να δουλέψει σαν καθαρά εθελοντικό πρότζεκτ; Ομολογώ ότι δεν έχω ικανοποιητικές απαντήσεις.

Το ρίχνω σαν ακατέργαστη ιδέα και ελπίζω κάποιος να το πάρει και να το προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Προσφέρομαι να βοηθήσω στην υλοποίησή του με οποιονδήποτε τρόπο μπορώ.

Η over-the-top σύγκριση του τελευταίου επεισοδίου της φωσκολιάδας “αστυνομική βία και αυθαιρεσία στην Ελλάδα” με τα προ τριετίας σοκαριστικά αποκαλυπτήρια του κολαστηρίου που είχε στήσει στο Ιράκ το αμερικανικό Πεντάγωνο είναι χρήσιμη σε ένα, έστω, σημείο:

Κατά τα φαινόμενα, το βιντεάκι που έχει κάνει κατάληψη σήμερα στις οθόνες μας κυκλοφορούσε στο social network της ΕΛ.ΑΣ. σαν λάφυρο-αστείο για περίπου ένα χρόνο – χωρίς κάποιος να το καταγγείλει. Αυτό από μόνο του αρκεί για να καταλάβουμε ότι, όπως και στην περίπτωση του Abu Ghraib, δεν έχουμε να κάνουμε με θλιβερή εξαίρεση, αλλά με σοβαρότατη συστημική νόσο. Κάτι που άλλωστε καταδεικνύουν και οι πολυάριθμες, επαναλαμβανόμενες σχετικές καταγγελίες από πολίτες, ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς τα τελευταία χρόνια. [όταν βρω λίγο χρόνο θα σας βομβαρδίσω με λινκ – ένα δείγμα θα βρείτε στην έκθεση της Παγκόσμιας Οργάνωσης κατά των Βασανιστηρίων που παρουσιάζει με φοβερό τάιμινγκ σήμερα ο ‘Ιός’]

Είναι μια νόσος της οποίας τη μακροημέρευση έχουν κατά πώς φαίνεται διασφαλίσει, δια των πράξεων ή παραλείψεών τους, οι πολιτικές και υπηρεσιακές ηγεσίες. Όταν μεγάλη μερίδα των εντεταλμένων φρουρών της τάξης αδυνατεί να αντιληφθεί ότι το βίντεο της Ομόνοιας απεικονίζει εγκληματική πράξη και όχι χαβαλέ, οι πολιτικές ευθύνες είναι τεράστιες.

Μ’ αυτά στο μυαλό μου, δεν μπορώ να θεωρήσω τη σημερινή αντίδραση της κυβέρνησης επαρκή. Προφανώς δε φτάνει να τεθεί σε διαθεσιμότητα ο αυτουργός της πράξης και να μετατεθεί ο διοικητής του. Ούτε θα πρέπει να θεωρηθεί ικανοποιητική αντίδραση ενδεχόμενη αποπομπή-παραίτηση του υπουργού δημόσιας τάξης. Η οργή, ο αποτροπιασμός και η έκπληξη περισσεύουν – δεν πληρώνονται γι’ αυτά ο κ. Πολύδωρας κι ο κ. Καραμανλής.

Χρειάζεται ανεξάρτητη δικαστική έρευνα των καταγγελόμενων αυθαιρεσιών, και έλεγχος των μάλλον αναποτελεσματικών ΕΔΕ που έχει κατά καιρούς διατάξει το ΥΔΤ.

Χρειάζεται ακόμα διερεύνηση των πολιτικών ευθυνών σε ανώτατο θεσμικό επίπεδο (ειδική επιτροπή της Βουλής, ή κάτι τέτοιο). Να χτενιστούν όλες οι εγκύκλιοι του ΥΔΤ την τελευταία δεκαετία (το πρόβλημα ξεπερνάει το βίο της κυβέρνησης Καραμανλή), να καταγραφεί η αντίδραση των εκάστοτε ηγεσιών στις καταγγελίες και τις αρνητικές εκθέσεις της διεθνούς αμνηστίας, του ΕΠΣΕ και άλλων οργανισμών και ΜΚΟ. Να συνταχθεί μια αναλυτική έκθεση για να μάθουμε όλοι πώς φτάσαμε ως εδώ.

Αν επιβεβαιωθούν τα σχεδόν προφανή, θα πρέπει να αποστρατευθεί η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. και να τεθούν εκτός κυβέρνησης όχι μόνο ο σημερινός υπουργός δημόσιας τάξης, αλλά και ο άμεσος προκάτοχός του.

Το βίντεο της Ομόνοιας δεν δείχνει ένα καψόνι.

Ερευνητές από το Los Alamos National Laboratories, το Arizona State University, το Santa Fe Institute και το Dresden University of Technology (ερευνητές με κοινό παρονομαστή και παρελθόν στο Santa Fe Institute) ίσως έδωσαν πρόσφατα την χαριστική βολή στην μεταφορά της πόλης ως φυσικού οργανισμού… μια μεταφορά που κουβαλάμε μαζί μας από την εποχή του Αριστοτέλη.

Στην μελέτη τους ανέλυσαν νέα δεδομένα αστικών συστημάτων διαφόρων χωρών του κόσμου σχετικά με την κατανάλωση φυσικών πόρων (νερό, ενέργεια, έργα υποδομής) καθώς και την παραγωγή γνώσης και το “προϊόν” της δημιουργικότητας (τον αριθμό πατεντών – ατελής δείκτης για διάφορους λόγους -, εργαζομένων στον τομέα έρευνας και ανάπτυξης) με αποτέλεσμα να αποκαλύψουν σημαντικές συσχετίσεις κλίμακας. Οι συσχετίσεις των ανωτέρω στοιχείων με το μέγεθος των πόλεων που παρουσιάζουν ακολουθούν νόμους δύναμης (power laws).
(more…)

Στις 23/5 το Stanford φιλοξένησε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα events της ελληνικής κοινότητας του Silicon Valley. Πήραν μέρος επιτυχημένοι επιχειρηματίες της περιοχής, στέλεχος εταιρείας venture capital (VC) και o καθηγητής Χρήστος Κοζυράκης σε ρόλο συντονιστή.

Η συζήτηση ξεκίνησε με τον Δρ. Βασίλη Μακιό του HTCI , ο οποίος, μέσω ηχογραφημένου μηνύματος, μίλησε για την προσπάθεια του HTCI και κάλεσε τους Έλληνες μηχανικούς να γυρίσουν στην Ελλάδα και να βοηθήσουν τη νέα αυτή πρωτοβουλία. (more…)