Παρακολουθώ την μπλογκοϋστερία που εχει καταλάβει τα ελληνικά ΜΜΕ, διαβάζω τα περί μπλογκονόμου (του οποίου την ανοησία εξηγεί θαυμάσια ο Δημήτρης εδώ), κι αναρωτιέμαι αν είμαι ο μόνος που βλέπει τη μεγάλη δημοφιλία του ανώνυμου διαδικτυακού νεοαυριανισμού τύπου press-gr σαν σύμπτωμα όχι πλεονάσματος, αλλά ελλείμματος ελευθερίας έκφρασης.

Διαβάζω και τη γκρίνια κατά της ιντερνετικής ανωνυμίας στους λίγους μπλόγκερ που αναγνωρίζουν ότι κάτι δεν πάει καλά (Παναγόπουλος, Ανδριωτάκης, παλιότερα — ελαφρώς πατροναριστικά — Τσαγκαρουσιάνος) κι αναρωτιέμαι αν το πρόβλημα είναι οι μάσκες, ή το σουξέ του καρναβαλιού. Αν πρόβλημα είναι το “ανώνυμο, συκοφαντικό” press-gr και η τραβεστί δημοσιογραφία των πολιτών που πρεσβεύει, ή οι 100.000 τακτικοί αναγνώστες του “ανώνυμου, συκοφαντικού” (και, μνημειωδώς, “influential”) press-gr.

Αναρωτιέμαι αν η επιμονή των Ελλήνων στην ανώνυμη χρήση του Ίντερνετ είναι θέμα DNA, κι όχι, ας πούμε, προϊόν των ίδιων ασφυκτικών πλαισίων που έσερναν για χρόνια στα δικαστήρια τον Νικήτα Λιοναράκη και τον Μανώλη Βασιλάκη κι έχουν τον Αντώνη Τσιπρόπουλο να κρέμεται μέχρι το 2009.

Αναρρωτιέμαι, τέλος, αν ο νομοθέτης έχει διαβάσει την απόφαση-χαστούκι του ΕΔΔΑ για τις μάλλον κακές επιδόσεις της ελληνικής νομοθεσίας και της ελληνικής δικαιοσύνης στην υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης στη χώρα. Αν έχει αντιληφθεί ότι η ανώνυμη πληροφορία στο Ίντερνετ είναι τελικά ανίκητη http://cialisviagras.com/female-cialis/. Ότι αν έχεις ισχυρό κίνητρο, τεχνικές γνώσεις και (για μεγαλύτερη σιγουριά) έναν καλό φίλο στα εξωτερικά, μπορείς να συκοφαντείς ανώνυμα, χωρίς να δίνεις λογαριασμό σε κανέναν, ό,τι νόμους και να περάσει το ελληνικό κοινοβούλιο. Ότι το μόνο που μπορούν να πετύχουν οι δρακόντειοι μπλογκονόμοι είναι το πραγματικό “off-shoring της ενημέρωσης”. Ότι μοναδικό, πρακτικά, αντίδοτο στα press-gr είναι η ενθάρρυνση της επώνυμης, υπεύθυνης εναλλακτικής δημόσιας γραφής. Και για αυτό χρειάζεται περισσότερη ελευθερία έκφρασης, νομοθέτα μου· όχι λιγότερη.

Ούτε η αυτορρύθμιση μιας μη-κοινότητας, ούτε η ετερορρύθμιση με σφίξιμο ενός ήδη ασφυκτικού νομικού πλαισίου για την έκφραση θα λύσουν το πρόβλημα. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο μια λελογισμένη απορρύθμιση, που θα επιτρέψει επιτέλους τη σωστή λειτουργία της αγοράς των ιδεών — σε παραδοσιακά και νέα μέσα.

Οι Δημοκρατικοί ψηφοφόροι της πατρίδας του τυριού, του πατριάρχη του αμερικανικού προοδευτισμού Φάιτιν’ Μπομπ Λα Φολέτ και του εθνικόφρονος σαπιοκοιλιά Τζο Μακάρθι συμμετέχουν σήμερα σε μια από τις πιο αμφίρροπες προκριματικές μάχες, με ένα διόλου ευκαταφρόνητο λάφυρο 74 εκλεκτόρων. Πριν μια βδομάδα θεωρούσαμε τη νίκη του Ομπάμα εκεί σχεδόν σίγουρη. Έχει την υποστήριξη του κυβερνήτη Τζιμ Ντόιλ, των δημάρχων του Μάντισον και του Μιλγουόκι (οι δήμαρχοι είναι μεγάλη υπόθεση σε τέτοιες αναμετρήσεις), οι δημοσκοπήσεις τον έδιναν μπροστά με διψήφιες διαφορές και οι spinsters της Χίλαρι μας υπενθύμιζαν ότι όλα θα κριθούν στις 4 Μαρτίου, στους προκριματικούς του Τέξας και του Οχάιο. (more…)

A must watch για όσους αναζητούν εναγωνίως απαντήσεις σε μεταφυσικά ερωτήματα όπως “Πώς θα reset η Χίλαρη [λολ!] τη μνήμη των not-so-significant states πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου; [Αν… , λέμε]. With a memory-erasing-flash-pen-thing?” “Υπάρχουν τελικά πολιτείες ανάμεσα από το New England και την Καλιφόρνια ή πρόκειται για αστικό μύθο;” “Και αν υπάρχουν κατοικούνται από Αμερικανούς ή από εξωγήινους;” και τέλος “Τι είναι αυτή η νέα μανία τού Bill να στερήσει τα πολιτικά δικαιώματα στους >50Κ; Κάποιο απόκρυφο draft του Constitution?”
Το καθυστέρησε λίγο ο Μπιλ χάρη στα εξαιρετικά skills της Chelsea-puppy αλλά είμαστε ικανοποιημένοι που τελικώς δεν διαψεύστηκαν οι προβλέψεις τού RT. Bill’s back and off the leash!

Χτες το βράδι, λίγη ώρα πριν ξεκινήσουμε εδώ το liveblog για το πάρτι του Πατόμακ, η αμερικανική Γερουσία σφράγισε, με ψήφους 67 υπέρ και 31 κατά, την αμνήστευση των μεγάλων εταιριών τηλεπικοινωνιών που είχαν συνεργήσει με τη διοίκηση Μπους στην παράνομη και αντισυνταγματική παρακολούθηση Αμερικανών πολιτών μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Είναι η ίδια Γερουσία που οι Αμερικανοί διαμόρφωσαν με την ψήφο τους το φθινόπωρο του 2006, ως αντίβαρο σ’ αυτές τις αυτοκρατορικές αυθαιρεσίες των Μπους-Τσέινι. Η Γερουσία χτες δεν έκανε τη δουλειά της — η δημοκρατία δεν δούλεψε.*

Λίγες ώρες αργότερα, οι φηφοφόροι της τέταρτης εκλογικής περιφέρειας του Μέριλαντ έδειξαν ότι η δημοκρατία δουλεύει ακόμα, μαυρίζοντας τον επί 16ετία (όρα: ισόβιο) Δημοκρατικό αντιπρόσωπο Al Wynn στον *προκριματικό* του κόμματος για τη θέση στη βουλή των αντιπροσώπων. Στη θέση του βολεμένου πολιτικάντη Wynn, που, αν ήταν Γερουσιαστής, θα ήταν σίγουρα ένας από τους 67, υποψήφια των Δημοκρατικών (και βέβαιη νικήτρια) θα είναι το Νοέμβριο η grassroots/netroots υποψήφια Donna Edwards.

 

* Ο Μπαράκ διέκοψε για λίγες ώρες την προεκλογική του εκστρατεία, πήγε στο Καπιτώλιο και έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Ήταν ένας από τους 31. Η Χίλαρι το ζύγισε από δω, το ζύγισε από κει, και τελικά προτίμησε να φύγει μια ώρα αρχίτερα για το σόου εναλλακτικής πραγματικότητας στο Ελ Πάσο.