Αισθάνομαι ότι αυτή η ομάδα δεν αντιπροσωπεύει τη Γαλλία. Ίσως ο προπονητής να κάλεσε πάρα πολλούς έγχρωμους. Θα έπρεπε να ήταν λίγο πιο προσεκτικός σ' αυτό το θέμα - ίσως παρασύρθηκε απ' την ιδεολογία του.Jean-Marie Le Pen, προληπτικός φίλος του Λιλιάν Τουράμ
Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε
Thursday, 6 July, 2006 στις 11:35 pm.
Τη σχετική συζήτηση μπορείτε να την παρακολουθήσετε είτε από αυτήν τη σελίδα, είτε χρησιμοποιώντας κάποιον news aggregator (RSS 2.0).
Ο σχολιασμός έχει κλείσει, μπορείτε ωστόσο να σχολιάσετε μέσω trackback από το δικό σας ιστοχώρο.
8 σχόλια
Σοβαρά μιλάς, τώρα; Είπε τέτοιο πράγμα το άτομο;
Μήπως πρέπει να πάρουν οι Γάλλοι το τρόπαιο και να πάνε να του το κοπανήσουν στο κεφάλι;
Την περασμένη Δευτέρα. Έχω την εντύπωση ότι το λέει σε κάθε μεγάλη διοργάνωση που η Γαλλία τα πηγαίνει σχετικά καλά. Τον θυμάμαι να λέει ακριβώς τα ίδια το ’98 και το 2000. Και κλασικά βγαίνουν Τουράμ, Ντεσαγί και λοιποί και απαντάνε σ΄αυτές τις μαλακίες. Είναι τόσο γελοία πλέον αυτή η επανάληψη, που μόνο για το γούρι μπορεί να γίνεται.
υγ. Δήμητρα, ποιά είναι η ιδεολογία του Ρεϊμόν; =)
Μετριοπαθής παγιατακικός ζε κρουά.
Αφού οι Γάλλοι από αυτή την ομάδα εκπροσωπούνται ως έθνος και ως κράτος και αυτή την ομάδα υποστηρίζουν και γι αυτή την ομάδα πανηγυρίζουν και αφού δεν υπάρχει καμία άλλη Εθνική ομάδα για τη Γαλλία, άρα αυτή η ομάδα εκπροσωπεί τη χώρα τους συνολικά, ανεξάρτητα από τα επί μέρους στοιχεία που εύκολα κανείς παρατηρεί στη συγκεκριμένη ομάδα.
Γιατί μόνο κάποιος εγκεφαλικά νεκρός δεν αντιλήφθηκε ότι, π.χ., στον ημιτελικό του Μουντιάλ, από τους 11 παίχτες οι 3, και στο τέλος οι 2, ΔΕΝ ήταν Αφρικανοί. Αν μάλιστα εξαιρέσουμε τον Μπαρτέζ, από τους 10 που έτρεχαν και κλωτσούσαν στο τέλος, μόνο ένας ήταν Ευρωπαίος.
Επειδή ο Λεπέν είναι ό “επώνυμος” που έθιξε το γεγονός, αυτό αρκεί για να αμφισβητηθεί η πραγματικότητα; Αν ο Λεπέν βγεί αύριο και πει να φύγουν οι Αμερικάνοι από το Ιράκ τότε θα πρέπει να απορριφτεί η έκκλησή του γιατί ειπώθηκε από τον Λεπέν;
Όταν γίνεται προσπάθεια στο Ελληνικό πρωτάθλημα να μείνουν έστω λίγοι Έλληνες παίχτες, ποιοί είναι αυτοί που προσπαθούν; Οι οπαδοί του Λεπέν; Να πηγαίνουμε δηλαδή οι Έλληνες στα γήπεδα της χώρας μας για να βλέπουμε Λατινοαμερικάνους να παίζουν με Αφρικανούς και στις διεθνείς διοργανώσεις όλοι αυτοί οι ξένοι να εκπροσωπούν τους Ελληνικούς συλλόγους; Και όταν κάποιος περιγράφει το πασιφανές, τότε αυτός είναι οπαδός του Λεπέν;
Για φανταστείτε όλοι εσείς οι pc, καλά, η Γαλλία είναι γνωστή πρώην αποικιοκρατία και δεν εκπλήσσονται πολλοί όταν βλέπουν μια κατάμαυρη ομάδα να την εκπροσωπεί. Αν όμως σε 20-30 χρόνια η Ελλάδα κατεβάσει μια ενδεκάδα από “Ελληνες” που όλων “οι ρίζες ξεκινάνε από ένα μικρό χωριό της Αφρικής”, θα περιμένουμε από τους επιγόνους του Λεπέν να πουν τα πράγματα με τ’ όνομά τους; Και όποιον το κάνει, όλοι αυτοί οι ηθικολάγνοι και ορθοπολιτικά τρώγοντες και πίνοντες, θα τον κατακεραυνώσουν ως ρατσιστή.
Άντε από κει, ρε, ληγμένοι φραπέδες και πατικωμένοι καναπέδες!
1. Εσφαλμένη αναλογία: Οι έγχρωμοι παίκτες της Εθνικής Γαλλίας είναι Γάλλοι πολίτες. Οι λατιναμερικάνοι που αγωνίζονται στις ελληνικές ομάδες είναι … λατινοαμερικάνοι.
2. Όταν οι ομογενείς και “ομογενείς” από Αλβανία και πρώην Σοβιετία μάζευαν τα μετάλλια στις ολυμπιάδες ήταν καλά, ε; Αλλά μόλις αναφερθεί κανείς στις ρατσιστικές ανοησίες του Λεπέν ξεσηκώνονται αμέσως οι ντόπιοι καρατζαφερικοί… Τι να πει κανείς…
Το να βγαίνει ο ΒΕΛΓΟΣ Λε Πεν και να καταγγέλλει την Εθνική Γαλλίας για ελλειπή… γαλλικότητα (sic!) θα προκαλούσε θυμηδία, εάν δεν επηρέαζε μια σημαντική μερίδα κόσμου ακόμη και μέσα στη Γαλλία, προκαλώντας ουκ ολίγες κοινωνικές αναταράξεις με απρόβλεπτες συνέπειες. Όταν η Γαλλία γινόταν, πριν από μερικούς αιώνες, αποικιοκρατική δύναμη, “άνθρωποι” με την ιδεολογία του Λε Πεν ήταν οι καλύτεροι βασανιστές όλων αυτών των Καμερουνέζων, Γουαδελουπιανών, Νεο-Καληδονίων, Αλγερινών, Τυνησίων και λοιπών καταπιεζομένων από τον γαλλικό ζυγό. Τώρα που, η Γαλλία έχει πάψει εδώ και 4 περίπου δεκαετίες να αποτελεί αποικιοκρατική δύναμη, ξαφνικά κάποιοι “ανακαλύπτουν” ότι η σύνθεση της γαλλικής κοινωνίας έχει αλλοιωθεί από την παρουσία των μαύρων Αφρικανών, Βορειοαφρικανών Αράβων και Ωκεάνειων που, στην συντριπτική πλειονότητά τους είναι μετανάστες δεύτερης ή/και τρίτης γενειάς και ΝΟΜΙΜΟΤΑΤΑ Γάλλοι υπήκοοι; Κι αν κανείς απέκλειε όλους τους μη λευκούς από την Εθνική Γαλλίας, με ποιούς θα έπαιζε; Η ομάδα του ’98 θα έπαιζε πχ με τον Καταλανό Ντεσάμπ, τον Βάσκο Λιζαραζού, τον Νορμανδό Γκιβάρς (κι όποιος σας πει ότι οι Νορμανδοί είναι Γάλλοι… εξηγείστε του τη διαφορά! ) με 3-4… Γαλλογάλλους (Μπλαν, Πετί κτλ.) και με αναπλήρωση όλων των έγχρωμων με διάφορους Πορτογάλους, Ιταλούς, Ισπανούς, Βάσκους, Καταλανούς, Βέλγους, Γερμανούς (από την Αλσατία και τη Λωρραίνη), Ούγγρους, Αρμένιους, Ουκρανούς και ό,τι άλλο έχει εδώ και δεκαετίες απορροφηθεί από τη γαλλική κοινωνία και θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της. Λογική του παραλόγου δηλαδή, αφού όλοι αυτοί οι “λευκοί”, είναι το ίδιο μετανάστες στη Γαλλία με όλους τους “έγχρωμους”. Όποιος πιστεύει σε ιδεολογήματα (για να μην τα χαρακτηρίσω πιο βαριά) περί “καθαρότητας της φυλής”, ας ρωτήσει έναν βιολόγο να του απαντήσει, όχι πολιτικά, αλλά καθαρά επιστημονικά ποιες είναι οι διαφορές στο DNA μεταξύ των ανθρώπων και θα ήθελα να δω μετά εάν θα εξακολουθήσει να πιστεύει στα ίδια πράγματα μετά από την απάντηση του βιολόγου. Η οποία συνίσταται στο γεγονός, ότι το 99,9% του κώδικα DNA όλων των ανθρώπων της Υφηλίου είναι ΟΛΟΪΔΙΟ και όλες (μα ΟΛΕΣ) οι διαφορές μεταξύ τους (από το χρώμα του δέρματος και των μαλλιών μέχρι και τις κληρονομικές ασθένειες που κουβαλάει καθένας τους) αφορούν μόλις στο 0,1% του κώδικα αυτού.
Εν κατακλείδι: για να παραφράσουμε και τον Ισοκράτη, “Γάλλος εστί ο της γαλλικής παιδείας μετέχων”. Και στην Ελλάδα, όλα αυτά τα παιδάκια των μεταναστών, πολύ δε περισσότερο τα παιδιά των παιδιών τους, θα νιώθουν μέσα τους πολύ περισσότερο Έλληνες, παρά οτιδήποτε άλλο, αφού σε αυτή τη χώρα θα έχουν γεννηθεί, θα έχουν μεγαλώσει και θα έχουν αποκτήσει όλες τις παραστάσεις της ζωής τους. Δεν βιάζομαι αλλά, όπως η Γαλλία κατάφερε μέσω του πολιτικού και πολιτειακού της συστήματος να αναδείξει σε ανώτατα και ανώτερα αξιώματα πχ τον αρμενικής καταγωγής Ζακ Σιράκ, τον – αλήστου μνήμης – μακαρίτη (αυτοκτόνησε…) πρώην πρωθυπουργό Πιέρ Μπερεγκοβουά (Μπερεγκοβόι τον έλεγαν στην πατρίδα του, την Ουκρανία), τον ουγγρικής καταγωγής Υπουργό Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί και (ναι!) τον βελγικής καταγωγής Λε Πεν, θα ήθελα να δω και στην Ελλάδα να αναδεικνύονται σε ανάλογες θέσεις παιδιά των οποίων οι γονείς (ή οι παππούδες) ήλθαν κάποτε από άλλες πατρίδες για να αναζητήσουν την τύχη τους στην Ελλάδα. Εκτός και αν θεωρούμε, ότι το 10% του πραγματικού (αλλά και του οικονομικά ενεργού) πληθυσμού αυτής της χώρας δεν δικαιούται καμίας εκπροσώπησης στα θεσμικά της όργανα…
Ωραία τα λέει ο vassilis και έχει γνώση του λόγου του αλλά θα γίνουν πολλά Μουντιάλ ακόμα μέχρι να μπει έγχρωμος στην κυβέρνηση της Γαλλίας. Όσο για το τελευταίο ερώτημα δεν φοβάμαι να απαντήσω ότι ειδικά στους Αλβανούς δεν θα πρέπει αβίαστα να επιτραπεί να γίνουν Έλληνες πολίτες, ούτε νιοστής γενιάς κάτοικοι της Ελλάδας κι αν είναι. Ο λόγος δεν είναι “ρατσιστικός” ούτε βέβαια “Καρατζαφερικός” (μη γμτε τη συζήτηση). Είναι καθαρά λόγος εθνικής ασφάλειας. Η εθνική ασφάλεια είναι δυστυχώς μια έννοια άγνωστη στους περισσότερους Έλληνες ενώ είναι κτήμα όλων των γειτόνων μας που ο καθ’ ένας τους τη δικιά του την προκρίνει και την προστατεύει. Τούρκοι, Αλβανοί και… Σκοπιανοί, θορυβούν, απειλούν, λοιδορούν, εκβιάζουν και εκμεταλλεύονται κάθε κίνηση Ελληνικής “μεγαλοψυχίας” και πολιτισμικο-πολιτιστικής δήθεν υπεροχής για να απαντήσουν σκληρά, από επίσημα χείλη, με κλιμακούμενες απαιτήσεις.
Ασκώντας το δικαίωμά μου να μιλάω ελεύθερα, συστήνω στους Έλληνες αντιρατσιστές(;) activists και στους Αλβανούς τίμιους εργαζόμενους και στα καλά και μελετηρά παιδιά τους, αν θέλουν οι αγώνες τους να έχουν αποτέλεσμα, να διαδηλώνουν στα Τίρανα και όχι στο κέντρο της Αθήνας. Γιατί στα Τίρανα είναι το πρόβλημά τους. Από κει τύποι όπως ο Μπερίσα, ο Νάνο και άλλοι δημοκόποι πολιτικάντηδες εκτοξεύουν απειλές κατά της Ελλάδας και αφήνουν υπονοούμενα για την πολιτική και όχι μόνο, δύναμη των εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών που κατακλύζουν τη χώρα μας. Στα Τίρανα σουλατσάρουν ανενόχλητοι οι απόγονοι των Τσάμηδων συνεργατών των Ναζί και εκτοξεύουν βρισιές και απειλές κατά της Ελλάδας με την υποστήριξη της εκάστοτε Αλβανικής κυβέρνησης.
Beggars can’t be choosers, λέει μια Αγγλοσαξονική παροιμία αλλά ας πούμε ότι οι Αλβανοί λαθρομετανάστες (γιατί ΟΛΟΙ λαθραία πρωτομπήκαν) διεκδικούν τα δίκαιά τους. Να ξέρουν όμως από ποιους τα διεκδικούν. Να τα διεκδικήσουν από το Μπερίσα και τους ομοίους του. Να απαιτήσουν να αποκηρύξει η Αλβανία επίσημα και μια για πάντα τις αλυτρωτικές παραφιλολογίες. Να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα της Ελληνικής μειονότητας. Να συνεργαστεί πραγματικά η Αλβανία στην καταπολέμηση της Αλβανικής εγκληματικότητας στην Ελλάδα. Να αναγνωρίσουν οι Αλβανοί ότι η Ελλάδα δεν παίρνει, μονάχα, απ’ αυτούς, αλλά τους δίνει πίσω περισσότερα. Και μην ξεχνάτε, η αντιπάθεια των Ελλήνων προς τους Αλβανούς δεν συνέβη τυχαία ούτε για όλα φταίνε τα στερεότυπα. Δημιουργήθηκε από τα γεγονότα, από το βίαιο τρόπο που ξέσπασαν πάνω στην Ελλάδα τα απωθημένα από τις δεκαετίες που ολόκληρη η χώρα αυτή λειτουργούσε σαν στρατόπεδο συγκέντρωσης. Και δεν είναι δυνατόν αυτοί που ουρλιάζουνε κατά των Ελλήνων στη Βόρεια Ήπειρο να διαμαρτύρονται μετά κατά του Ελληνικού κράτους ότι τους καταπιέζει, παρεϊτσα μάλιστα με κάτι θλιβερούς κι ανόητους Έλληνες που το παίζουνε αντιρατσιστές. Αν κάποιος θέλει να νοιώσει στο πετσί του τι θα πει καταπίεση μην αρκεστεί σε μια επίσκεψη στη ΓΑΔΑ. Ας μείνει λίγες μέρες στη Χιμάρα. Άντε να δω!
Αν λοιπόν θέλουν πραγματικά οι Αλβανοί να γίνουν, κάποτε, Έλληνες, να πιέσουν αυτούς που τους βάζουν τα πραγματικά εμπόδια. Κι αυτοί δεν είναι οι αποβλακωμένοι Χρυσαυγίτες ούτε ο θλιβερός Καρατζαφέρης. Είναι, το ξαναλέω, οι δικοί τους ηγέτες.
Δύο μέρες προσπαθούσα να απαντήσω, αλλά ας όψεται η δουλειά και ο ελάχιστος ελεύθερος χρόνος. Για να τηρήσω την οικονομία της συζήτησης, αλλά και να μην μακρυγορήσω τόσο, όσο στο προηγούμενο post (αν και πάλι δεν το βλέπω), θα αναφέρω τα εξής:
– Στη Γαλλία το επόμενο βήμα θα είναι να μπουν και έγχρωμοι σε κυβερνητικά πόστα (σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης η εκπροσώπησή τους είναι αρκετά καλή). Για την Ελλάδα το επόμενο βήμα θα είναι το προηγούμενο της Γαλλίας, δείγμα του ότι έστω κι έτσι βρισκόμαστε πίσω σε σχέση με αυτήν.
– Δεν υπάρχει “επιλεκτικός” και “συνολικός” ρατσισμός, αλλά μόνο ρατσισμός, νέτος-σκέτος. Δεν είναι δυνατόν να είναι κανείς… διεθνιστής με όλες τις υπόλοιπες φυλές του κόσμου και ρατσιστής (ή, στο πιο ήπιο, ξενόφοβος) μόνο πχ με τους Αλβανούς.
– Το να πιστεύει κανείς, ότι μπορεί να στερήσει από μετανάστες δεύτερης, τρίτης ή και (αργότερα) τέταρτης γενειάς που ΝΟΜΙΜΩΣ έχουν πάρει την ελληνική υπηκοότητα το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. Το να επιχειρήσει όμως, ενδεχομένως, και να το κάνει είναι απλά ΠΑΡΑΝΟΜΟ.
– Οι ευθύνες των πολιτικών προσώπων της Αλβανίας είναι και δεδομένες και βαρύτατες σε μια σειρά από θέματα, από δημόσιες τοποθετήσεις τους έως και την εφαρμοσμένη πολιτική τους. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιεί την εκμετάλλευση που υφίστανται οι οικονομικοί μετανάστες από τη χώρα αυτή (και όχι μόνο) από τα αφεντικά τους εδώ στην Ελλάδα. Το να παραπέμπει κανείς την επίλυση των εν Ελλάδι προβλημάτων των οικονομικών μεταναστών σε διαδηλώσεις στα Τίρανα, είναι σαν να παραπέμπει τα προβλήματα των Ελλήνων της Αλβανίας σε διαδηλώσεις στην Αθήνα. Ο καθένας διαδηλώνει για το πρόβλημά του εκεί που αυτό (το πρόβλημα) υφίσταται και όχι κάπου αλλού.
– Οι “καρικατούρες” που αυτοαποκαλούνται “Τσάμηδες”, θυμίζουν την παροιμία “μάθαν πως γαμιόμαστε, πλάκωσαν κι οι γύφτοι” (προς Θεού, δεν έχω τίποτε προσωπικά με τους γύφτους, μη κατηγορηθώ και για… ρατσιστής 🙂 ). Σε μετάφραση σε απλά Ελληνικά, είναι πολύ λίγοι και πολύ γραφικοί για να θεωρηθούν αυτοί το μέγα εθνικό πρόβλημα της Ελλάδας στις σχέσεις της με την Αλβανία. Περισσότερο επικίνδυνη (κι εδώ θα συμφωνήσω με τον Artfarted) είναι η θέση αρκετών Αλβανών πολιτικών από τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας, όταν υιοθετούν αντίστοιχες θέσεις, είτε αυτό γίνεται για εσωτερική κατανάλωση, είτε ως επίδειξη “λεονταρισμού” προς την Ελλάδα.
– Πολλά από τα προβλήματα που περιγράφει ο Artfarted στο δικό του σημείωμα είναι υπαρκτά και, όντως χρήζουν λύσης από τα δύο κράτη από κοινού. Αυτό δεν μειώνει όμως σε καμία περίπτωση τις ευθύνες τόσο της ελληνικής Πολιτείας, όσο και της ελληνικής κοινωνίας, όταν αντιμετωπίζουν, φανερά ή συγκαλυμμένα, με ρατσιστικό τρόπο τους Αλβανούς (και όχι μόνο αυτούς) σε μια σειρά από πλευρές της καθημερινότητας. Η Ελλάδα όντως δίνει κι αυτή κάτι στους μετανάστες, δεν παίρνει μόνο. Μόνο που αυτό που δίνει κατά κανόνα είναι πολύ λιγότερο από αυτό που θα έπρεπε. Το πώς χρησιμοποιήθηκαν, εν αγνοία τους, σε πολλούς κλάδους της Οικονομίας οι μετανάστες, ώστε να γίνουν μοχλός πίεσης προς τα συνδικάτα και να συμπιεστούν τα μεροκάματα και τα υπόλοιπα εργασιακά δικαιώματα προς τα κάτω είναι γνωστό. Η ελληνική Πολιτεία οφείλει στους πάντες, Έλληνες και ξένους, δεν της χρωστάνε, αλλά χρωστάει.
– Το γεγονός, ότι η συντριπτική πλειονότητα των μεταναστών (όχι μόνο των Αλβανών) έχει πρωτοέλθει στην Ελλάδα παράνομα, απλά επιβεβαιώνει έναν παγκόσμιο κανόνο και δεν συνιστά τίποτε το εξωπραγματικό. Θα υπενθυμίσω, ότι η χώρα μας στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν έχει στείλει (κατ’ ουσίαν διώξει, εξαιτίας της φτώχειας και της χαμηλής ποιότητας ζωής) εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες σε όλες τις ηπείρους, η πλειονότητα των οποίων πρωτοέφτασε στη χώρα προορισμού παράνομα, αναζητώντας την όποια νομιμοποίηση επιτόπου. Το κύμα νόμιμης μετανάστευσης της δεκαετίας του ’50 ΜΟΝΟ προς τη Γερμανία ήταν μια ελεγχόμενη από την – τότε – κυβέρνηση Κων/νου Καραμανλή, που τη χρησιμοποίησε για να χειραγωγήσει το εκλογικό σώμα της εποχής, αφού για να μεταναστεύσει κανείς εκείνη την εποχή έπρεπε να ζητήσει ρουσφέτι από τους κατά τόπους κομματάρχες της ΕΡΕ (της “μαμάς” της σημερινής ΝΔ).
– Το να αποκαλεί κανείς όσους τολμούν να υψώσουν τη φωνή τους σε κάθε μορφής και έκφρασης ξενοφοβία και ρατσισμό “θλιβερούς” και “ανόητους” χαρακτηρίζει τον ίδιο και τις πράξεις του. Αντιρατσιστής δεν μπορείς να το “παίξεις”, ή είσαι ή όχι. Το ίδιο και ρατσιστής: ή είσαι ή όχι. Οτιδήποτε άλλο και να ισχυριστεί κανείς θα θυμίσει την έκφραση “ολίγον έγκυος”. Και το γεγονός ότι κάποιοι Έλληνες καταπιέζονται στη Χειμάρρα (και στο Αργυρόκαστρο, την Κορυτσά, το Φιέρι, την Κονίσπολη και όπου αλλού ζουν Έλληνες στην Αλβανία) δεν αποτελεί δικαιολογία για ισόποση καταπίεση των Αλβανών (κι εγώ θα επιμείνω: και όχι μόνο αυτών) στην Ελλάδα. Και αυτό ισχύει είτε αφορά έναν σκατίμπατσο που γουστάρει να βγάζει τα ταπεινότερά του ένστικτα πάνω σε – κατά κανόνα – αδύναμα ανθρωπάκια, είτε στις ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες, που ζητούν τον ουρανό με τ’ άστρα για να χορηγήσουν ένα απλό κωλόχαρτο, είτε σε αυτούς που ζητούν τεράστια ποσά από τους μετανάστες για να τους “διευκολύνουν” μέσα στον κυκεώνα της ελληνικής γραφειοκρατίας είτε, τέλος, στο αφεντικό που ρουφάει το αίμα και τον ιδρώτα Ελλήνων και ξένων εργαζομένων χωρίς διακρίσεις, αφού και οι δύο πέφτουν θύματα της ίδιας εκμετάλλευσης.
Εδώ τελειώνω το σημείωμα, γιατί αλλιώς με βλέπω να συνεχίζω… μέχρι αύριο το πρωί 🙂 . Αν σε κάτι παρέλειψα να απαντήσω, οφείλεται στη βιασύνη μου να τελειώσω το κείμενο και να πάω, επιτέλους, κι εγώ να συνεχίσω τις – ουκ ολίγες – δουλειές που έχω και σήμερα. Χαιρετώ κι επιφυλλάσσομαι.