The land of the free, NOT…
Έλληνες bloggers
Το Αρχείο του RT:
- July 2015
- November 2012
- July 2012
- June 2012
- May 2012
- October 2011
- August 2011
- February 2011
- January 2011
- July 2010
- June 2010
- March 2010
- January 2010
- December 2009
- October 2009
- September 2009
- August 2009
- June 2009
- May 2009
- April 2009
- March 2009
- February 2009
- January 2009
- December 2008
- November 2008
- October 2008
- September 2008
- August 2008
- July 2008
- June 2008
- May 2008
- April 2008
- March 2008
- February 2008
- January 2008
- December 2007
- November 2007
- October 2007
- September 2007
- August 2007
- July 2007
- June 2007
- May 2007
- April 2007
- March 2007
- February 2007
- January 2007
- December 2006
- November 2006
- October 2006
- September 2006
- August 2006
- July 2006
- June 2006
- May 2006
- April 2006
- March 2006
- February 2006
- January 2006
- December 2005
- November 2005
- October 2005
- September 2005
- August 2005
- July 2005
- June 2005
- May 2005
- April 2005
- March 2005
- February 2005
- January 2005
- December 2004
- November 2004
Εξαιρετικά εργαλεία.
4 σχόλια
Oh, merde.
Χαμός θα γίνει, κι έτσι πρέπει, γιατί έχει παραγίνει το κακό με τη φίμωση της δημοσιογραφίας -επαγγελματικής ή συλλογικής- στη Γαλλία…
Απίστευτο και ιδιαίτερα θλιβερό — επιπλέον, φοβούμαι πως ο Πρόεδρος Σαρκό μόνον φιλικός δε πρόκεται να είναι σε οποιαδήποτε προσπάθεια βελτίωσης της κατάστασης. Να δούμε όμως και την ευρύτερη εικόνα, μιας και συμπεριέλαβες στον τίτλο του post το ‘The Land of the free”. Οι ΗΠΑ στο Press Freedom Index 2007 βρίσκονται στη 53η θέση από 17η που ήταν το 2002 (η Γαλλία φέτος βρίσκεται στην 35η). Και φυσικά η αναφορά αυτή δε συμπεριλαμβάνει το πολύ πρόσφατο ‘σκάνδαλο’ για την μη-δημοσίευση της υπόθεσης της AT&T από τους LA Times μετά από πίεση Ομοσπονδιακών Πρακτόρων ή την δωδεκάμηνη καθυστέρηση των NY Times στην δημοσίευση της όλης υπόθεσης. Λυπάμαι που το λέω αλλά το φαινόμενο και οι τάσεις φαίνεται πως είναι παγκόσμιες..
cosmix, ο αρχικός μου τίτλος ήταν πολύ πιο εμπρηστικός αλλά λυπήθηκα τον εκδ΄ότη μου.
Πάντως – παρόλο που αποδέχομαι τα σχόλιά σου για τις επιδόσεις των αμερικανικών MSM τα τελευταία χρόνια – το entry αφορά στους απλούς πολίτες και όχι στους επαγγελματίες δημοσιογράφους. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει παρόμοια νομοθεσία στις ΗΠΑ τα επόμενα 50 χρόνια (αν και κάποιοι liberal bloggers έχουν κάτι ανατριχιαστικές ιδέες για την επιβολή ισομερούς σχολιασμού στους ραδιοφωνικούς σταθμούς).
Συμφωνώ. Αντίστοιχος διαχωρισμός δύσκολα θα μπορούσε να περάσει στις ΗΠΑ. Το σχόλιο μου απλά επεσήμανε πως το Land of the Free μόνον free δεν είναι. Άλλα βέβαια ποιός θα περίμενε δέκα ή δεκαπέντε χρόνια πριν πως οι ΗΠΑ του 2007 θα είχαν οποιαδήποτε σχέση με τις σουρρεαλιστική, χλωμή ανάμνηση της χώρας αυτής που αντικρύζουμε σήμερα; Όπως και να έχει, κατα την άποψη μου, ο περιορισμός που έχει υποστεί η ελευθερία της έκφρασης στις ΗΠΑ ξεπερνά κατα πολύ σε βαρύτητα τον εντελώς βλακώδη νόμο του Σαρκοζύ στη Γαλλία. Ένας νόμος ο οποίος — ίσως και να — είναι πολιτικό παιχνίδι εν όψει των επερχόμενων εκλογών. Δύστυχώς, όπως προανέφερα, φοβάμαι για τη Γαλλία του Προέδρου Σαρκοζύ.