Απ’ το Φιάσκο στην Επανάσταση (τελικά υπάρχει Web 2.0)


Όσοι παρακολουθείτε φανατικά τα ιντερνετικά τα έχετε ήδη μάθει. Στην πιο καυτή ίσως Πρωτομαγιά στην ιστορία των Interwebs οι χρήστες του μεγαλύτερου social news site του κόσμου επαναστάτησαν. Αφορμή ήταν ένα 16ψήφιο κλειδί που κωδικοποιεί ταινίες HD-DVD, προστατεύοντάς τις από την αντιγραφή (για προσωπική ή άλλη χρήση), την αναπαραγωγή σε μη εξουσιοδοτημένες συσκευές και λογισμικό, κλπ. Χρήστης ενός message board ανακάλυψε το κλειδί, το οποίο, μετά από 2 εβδομάδες χαμηλής διάχυσης σε χακερίστικα υπόγεια, έφτασε σε κόμβους μεγάλης επισκεψιμότητας και απλώθηκε στο Δίκτυο πιο γρήγορα κι από βιντεάκι των funEL. Την ώρα που γράφω αυτό το ποστ, ένα γκούγκλισμα για το κλειδί δίνει περίπου 58.500 αποτελέσματα. [12 ώρες αργότερα; 691.000!]

Όπως φαντάζεστε, οι κλειδοκράτορες εξανέστησαν κι ως συνήθως αμόλησαν τα περίφημα cease & desist προς πάσα κατέυθυνση, προσπαθώντας να αποτρέψουν τη διαρροή του κλειδιού. Κίνηση απελπισίας, αλλά απειλή με δόντια, αφού η αναδημοσίευση του κλειδιού συνιστά αδίκημα βάσει του δρακόντειου (και μεταδοτικού) Digital Millennium Copyright Act των ΗΠΑ. Οι παραλήπτες τέτοιων επιστολών σπάνια ρισκάρουν να συρθούν στα δικαστήρια, οπότε είθισται να κατεβάζουν την επίμαχη πληροφορία. Το Digg έκανε το ίδιο, και μάλιστα προληπτικά – δεν είχε φτάσει ακόμα στα γραφεία του η απειλητική επιστολή. Έσβησε όλες τις σχετικές καταχωρίσεις, κλείδωσε απ’έξω και μερικούς χρήστες και νόμιζε (;) ότι καθάρισε.

Αυτό που ακολούθησε ήταν ίσως η μεγαλύτερη ανταρσία στην ιστορία των social media. Το Digg άρχισε να βομβαρδίζεται από καταχωρίσεις που είτε συμπεριλάμβαναν τον επίμαχο αριθμό (συχνά υπό μορφή μαθηματικών γρίφων), είτε λίνκαραν προς ‘αντάρτες’ που τον πρόσφεραν απ’ τα μπλογκ και τα σάιτ τους, είτε τα έχωναν στο ίδιο το Digg – τσοντάροντας και το κλειδί κάπου μέσα στο rant, έτσι για λίγο περισσότερο σπάσιμο.

Σε λίγες ώρες, η κεντρική σελίδα του Digg είχε γεμίσει ιστορίες με θέμα το κλειδί του HD-DVD και τα βρακιά που τόσο πρόθυμα είχαν κατεβάσει οι admins στο σατανικό entertainment industry. Η είδηση έκανε τον κύκλο των Ιντερνέτς – έφτασε μέχρι και στην πρώτη σελίδα του BBC News -, το site του Digg έπεσε(!) απ’ το τρελό peak των επισκέψεων, και η κοινότητα-θαύμα που είχε δημιουργήσει ο ιδρυτής του, Kevin Rose, έμοιαζε να διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη μέσα σε μερικές ώρες.

Όταν τα φώτα ξανάναψαν, ο Rose είχε ανεβάσει ένα ποστ στο επίσημο blog του Digg, το οποίο μάλλον συνιστά το πιο δραματικό about-face στη σύντομη ιστορία του Web 2.0. Ο Rose όχι μόνο απολογήθηκε και δεσμεύτηκε να σταματήσει τη διαγραφή των επίμαχων καταχωρίσεων, αλλά αναδημοσίευσε και το ίδιο το κλειδί στον τίτλο του ποστ του! Με λίγα λόγια μετέτρεψε το φιάσκο σε επανάσταση: ‘όχι μόνο σας αφήνω να το ανεβάσετε, αλλά το ανεβάζω κι εγώ, απεμπολώντας και την όποια προστασία μπορεί να μου δώσει το Section 230‘ (νόμος που προστατεύει τους παρόχους ιντερνετικών υπηρεσιών για το περιεχόμενο που εισάγουν τρίτοι κάνοντας χρήση της υπηρεσίας τους).

Απ’ την παγωμάρα και τον τρόμο των cease & desist στην κατά μέτωπο αμφισβήτηση του – ούτως ή άλλως – ιδιαίτερα αντιδημοφιλούς DMCA από ένα site-ογκόλιθο του Δικτύου.

Όπως φαντάζεστε, τα geeks όλου του κόσμου αναφώνησαν “Χουρά!”, έβαλαν να παίζει στο βίντεο τουτοδώ και περιμένουν την αντίδραση της αυτοκρατορίας.

Μυρίζει επανάστασις.



6 σχόλια


1
Από: Oneiros

Ωραίο post! Go Web2.0 (*), go Kev (**)!

(* “Web2.0 is people”, κατά το “Soylent Green is people”)
(** reality check: σίγουρα δεν έχει αυτοκτονικές διαθέσεις, σίγουρα είναι business savvy at work η μεταστροφή, αλλά δεν παύει να είναι συγκινητική)

3 May, 2007 στις 3:55 am
2
Από: buzz

Απ’ το Φιάσκο στην Επανάσταση (τελικά υπάρχει Web 2.0)…

“Απ’ την παγωμάρα και τον τρόμο των cease & desist στην κατά μέτωπο αμφισβήτηση του – ούτως ή άλλως – ιδιαίτερα αντιδημοφιλούς DMCA από ένα site-ογκό…

3 May, 2007 στις 5:19 am
3
Από: chaca-khan

Πραγματικά ωραίο ποστ

3 May, 2007 στις 5:57 am
4
Από: Yorgos

Thanks. Σκέφτομαι πάντως ότι δεν πρέπει να τα έχουν βάψει και μαύρα εκεί στις Τοσίμπες, τα Ρέντμοντς και τις Σαντακλάρες. Τα $150Μ που έχουν σκάσει στη διαφήμιση του HD-DVD μάλλον δεν πιάνουν μπάζα μπροστά στο buzz marketing των ημερών και την ελκυστικότητα της σπασμένης κλειδαριάς για τους καταναλωτές. Πάνω στην ώρα.

byw ξέρει κανείς τι παίζει με το DRM του Blue-ray; Απ’ ό,τι έχω καταλάβει το κλειδί του AACS δεν αρκεί για να τα ξεκλειδώσει..

3 May, 2007 στις 6:35 am
5
Από: cosmix

Απ’ ό,τι έχω καταλάβει το κλειδί του AACS δεν αρκεί για να τα ξεκλειδώσει..

Εξ’όσων γνωρίζω, χωρίς να έχω πιάσει ούτε το ένα ούτε το άλλο στα χέρια μου μέχρι στιγμής, προς το παρόν αρκεί καθώς δε χρησιμοποιείται το BD+. Βέβαια δεν έχει σημασία· μεχρις ότου μιλήσουμε για Trusted Computing από τη στιγμή που κάτι θα εξαρτάται από μια software υλοποίηση σε κάποιον υπολογιστή δεν υπάρχει δυνατότητα προστασίας των δεδομένων.

4 May, 2007 στις 1:45 pm
6
Από: Tassos

hehe, all your pr0n are belong to us, baby!

Στα σοβαρά τώρα, πώς θα μπορέσουμε να μετρήσουμε αν όντως η διαθεσιμότητα της χακεριάς θα σπρώξει non-trivially τις πωλήσεις HD/BD δίσκων; Κατά την γνώμη μου υπάρχουν παράγοντες που έχουν πολύ μεγαλύτερη απίδραση (κυρίως η τιμή του HD-DVD/BD hardware και η διαθεσιμότητα τίτλων — όσον αφορά στο downstream, νομίζω ότι τους τελευταίους 5 μήνες απογειώθηκαν οι πωλήσεις HD τηλεοράσεων)

5 May, 2007 στις 7:08 am