Χμμμ.. κόλλησε το ρημάδι, πάνω που ετοιμαζόμουνα να ρίξω το καληνυχτήριο salvo.

“Ερώτημα: ποια ποσοστιαία διαφορά στην Καλιφόρνια μπορεί να αντισταθμήσει το 14 στα 22 του Ομπάμα; ίσως βέβαια να πρέπει να εισαγάγουμε και ένα population weight στο 14/22”

Αυτό είναι θέμα media spin. Σε delegates η Καλιφόρνια είναι μεγαλύτερη από όλες τις μικρές μαζί. Το CNN που παρακολουθώ είναι φιλικό προς τον Ομπάμα και το’χει ρίξει στη Ρομνολογία και τη Μακεϊνολογία. Αν ο Μπαράκ είχε πάρει την Καλιφόρνια, το γλέντι δε θα είχε τελειωμό.

6 February, 2008 στις 8:09 am

Μπράβο παιδιά, ο ύποπτος ρόλος σας ξεσκεπάστηκε, επιτέλους.

Γιατί ούτε μία τόση δα αναφορά στον Τσίπρα; Τι παραπάνω έχει αυτός ο Ομπάμα δηλαδή;

6 February, 2008 στις 10:00 am

Γιώργο, ωραίο το live blogging. Hillary 835 – Obama 732 στους εκλέκτορες. Ο Obama άντεξε. Έχει δρόμο ακόμα…

6 February, 2008 στις 3:14 pm

Ο Ομπάμα ΚΕΡΔΙΣΕ στους εκλέκτορες. Ανμπηλίβαμπλ.

6 February, 2008 στις 6:41 pm

ακίνδυνε, he loomed large over the proceedings. Δε χρειάζονται ευθείες αναφορές. Όποιοι καταλαβαίνουν τα μηνύματα των καιρών, καταλαβαίνουν =)

6 February, 2008 στις 6:44 pm

Ραγκάτσι κονγκρατουλατσιόνι κι από μένα το φίλο σας γι΄αυτό το σπουδαίο που πετύχατε προσφέροντάς μας σε όλους μια σφαιρική ενημέροση!

Σας παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον γιατί είμαι τραβματίας, και δεν πήγα με τη Νατσιονάλε στη Ζβίτσερα για την παρτίτα αμικέβολε με τους Πορτογκέζους, παρά πήρα ρεπό και είχα επισκέπτες τη μαμά και τον Πατέρα για να με περιποιηθούν. Και στην αρχή το πρωί εκείνο μετά τη σούπερ-Μαρτεντί βλέπαμε όλοι μαζί τελενοτίτσιε στο σαλόνι.

Ως που κάποια στιγμή η μαμά αναστέναξε και είπε, μπράβο στην Ίλλαρυ γιατί τίμησε τον άντρα της, κι αν θα γίνει μια μέρα πρεζιντέντε οι γυναίκες αυτού του κόσμου θα δούμε το ένα καλύτερο αύριο, παρά να μας στέλνουν τα παιδιά μας στον πόλεμο. Όμως ο Πατέρας απάντησε, τα ίδια δεν μας έλεγες και για την καντσελλιέρα Μέρκελ ντι Τζερμάνια?, άμε καλύτερα στην κουζίνα να βγάλεις το γλυκό απ΄ το φούρνο.

Και η μαμά τον αγριοκοίταξε και είπε, το γλυκό είναι για το παιδί, εσύ καλά έφαγες το μήλο σου, άντε πάρε και το χάπι για κατά της πίεσης γιατί η όρα κοντέβει ούντιτσι. Οπότε ο Πατέρας αναψοκοκκίνησε και είπε, δε θα με κάνετε τελοσπάντο εσείς ό,τι θέλετε, και μαγκάρι να κερδάει ο σενατόρε Μακέην που είναι καράττερε ντι φέρρο, γιατί χωρίς δάφτονε οι τερρορίστι αράμπιτσι θε να φτάσουνε μέχρι την Απούλια! Και μετά άλλαξε το κανάλι κι έκατσε πάνω στο τηλεκοντρόλε για να μην μπορούμε να το ξαναλλάζουμε, και η μαμά μπουρμπούρηξε, μυστήριε άνθρωπε, και πήγε κατά την κουζίνα.

Εγώ όμως έτρεξα αμέσως στο δωμάτιό μου και ήρθα σε αυτό εδώ το μπλωνγκ, διότι ήξερα ότι όλοι εσείς είστε εκλονγκομούρηδες. Και πράγματι ήσασταν όλοι εδώ, κι έτσι εγώ απήλαφσα με την ησυχία μου την κάληψη τσιμπερσπατσιάλε ιν ντιρέττα, και διάβασα με προσοχή όλα τα ωραία σχόλια του Μικέλε, του Νιχιλίστα Πάτσο και του Λούπο ντι Στέππα, όπου όπως πολύ σωστά μας το εξίγησαν η ψήφως των ψηφοφόρων ισπάνιτσι έπεξε κάποιον πολύ σπουδαίο ρόλο.

Έφχομαι να είστε καλά. Τσι βεντιάμο αλ πρόσσιμο.

Ρίνο

9 February, 2008 στις 2:25 am

[…] Όπως σας είχα υποσχεθεί και στο παρελθόν, έκανα κι εγώ τα πάντα για να έρθει η μεγάλη αυτή νίκη, κι όλο το καλοκαίρι που πήγαινα στο Κοριλιάνο για μπάνια έψηνα επί μακρών τη μαμά που είχε μια μεγάλη συμπατία στην Ίλλαρυ. Όμως τα πράγματα ήταν δύσκολα και δεν κατάφερνα να την μεταπείσω. […]

6 September, 2008 στις 4:44 pm