“The most important vote you’ve ever cast”
Τέτοια απολαυστικά ξεστομίζει αυτές τις μέρες η Μπίλαρη, προσπαθώντας να πείσει τους “hard-working Americans, white Americans” της Δυτικής Βιρτζίνια ότι η δική τους ψήφος μπορεί να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα και να την κάνει προεδρίνα. Και μέσω αυτών, τους εναπομένοντες superdelegates — όσους μπορεί τέλος πάντων να πείσει ότι η ψήφος της ορεινής Απαλαχίας κρατάει το κλειδί της νίκης το Νοέμβριο.
Η αλήθεια είναι ότι όσο σίγουρη είναι η νίκη της απόψε (39% διαφορά προβλέπει ο poblano, 46% το σούπερ-ντούπερ μοντέλο του μάικωλ), άλλο τόσο σίγουρο είναι ότι το κορίτσι μας χρειάζεται θαύμα άλλου τύπου για να αγγίξει το χρίσμα. Με τον Ομπάμα να έχει ξεκινήσει ήδη την εκστρατεία του για το Νοέμβριο (απόψε θα είναι στην πατρίδα του Ρας Λίμπο, στη Μιζούρα), το ενδιαφέρον της βραδιάς είναι περισσότερο ανθρωπολογικό και λιγότερο πολιτικό. Τι σκέφτονται οι Απαλαχιανοί; Τι είδους σπιν θα κάνει η καμπάνια Κλίντον; Πόσο θα ταράξει τα chattering classes η μεγάλη διαφορά; Θα κρατήσει τα προσχήματα ο Γουλφ, ή θα αρχίσει να μιλάει για comeback kids, μονόκερους κλπ; Θα γίνει περισσότερο γέλως ο κλαυσίγελως του Πολ Μπεγκάλα;
Φτηνές δικαιολογίες για λίγο ακόμα λάιβμπλογκινγκ και μεταμεσονύχτιες μάσες. Πρώτα επίσημα αποτελέσματα στις 2:30 το πρωί Ελλάδας.
—Yorgos
7 σχόλια
The final week countdown μόλις άρχισε. So long Hillary.
Ενδυματολογικό UPDATE:
Σύμφωνα με φωτογραφικές πηγές το ζακετάκι της Χ. ήταν τελικώς γαριδί. Incontestablement. [Benign γρύλλισμα στον Λύκο 🙂 ]
Εγώ προσωπικά δεν την πάω την τύπισσα μία….
Phew! Προς στιγμή πίστεψα πως χρειάζομαι καινούργια τηλεόραση… Εύγε ΜαντΝιχιλιστ! Λοιπόν, χάσαμε στην μάχη με τον Πομπλάνο, αλλά όχι τον πόλεμο (ακόμα). Παραμένω αισιόδοξος.
Χμ.. ή σκούρο κοραλλί που φοριέται και ιδιαίτερα αυτό το διάστημα [γιατί δεν μπορείς να μην επιλέγεις ό,τι πιο “new” στο one of the greatest speeches of all time].
MN: αν και ο φωτισμός της φωτογραφίας είναι κάπως περίεργος, θα το δεχθώ, αν μη τι άλλο για να ανανήψετε από τη χθεσινή συντριβή και να εορτάσετε το αποψινό εντόρσμεντ του Έντουαρντς. Γρυλίσματα, ερ, συγγνώμην, χαιρετίσματα.
Περιττόν να αναφέρω ότι εργάζομαι πυρετωδώς για την ενδυματολογική πρόβλεψη του τελικού concession speech. Αν γνωρίζαμε βέβαια και την εποχή εκτός από το ντεκόρ του χώρου θα βοηθούσε. Αλλοιώς ντύνεσαι Ιούνιο στο Kentucky κι αλλοιώς Αύγουστο στο Κολοράδον (με την προοπτική μάλιστα της αυτοπυρπόλησης)
Το γαριδί αγαπητή Citronella μου κόλλησε μετά από το σχόλιο που έκανε δημοσιογράφος του HuffPost στο msnbc, μετά την Ιντιάνα. Παρομοίαζε την Χίλλαρη (ή το καμπέιν δεν θυμάμαι) με γαρίδα σε Sushi Bar — την αποκεφαλίζεις αλλά εξακολουθεί για λίγο να κουνιέται.